วันพุธที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2553

เรื่องเศร้าเค้าน้ำตา

เรื่องเศร้าๆของแนนก็คือเรื่องเพื่อนรักของแนนเสียชวิตค่ะ คือว่าแนนเป็นคนพิการใช่ใหมคะก็จะมีเพื่อนไม่ค่อยกี่คน แล้วเพื่อนของแนนคนนี้ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกันด้วยค่ะ เราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กสนิทกันมาก แต่ว่าเพื่อนแนนคนนี้เป็นโรคหัวใจรั่วมาตั้งแต่เกิด เหนื่อยง่ายมาก เวลาเหนื่อยจะนั่งหอบน่าสงสารมากเลยค่ะแต่ว่าแนนและเพื่อนแนนอยู่ต่างจังหวัดบ้านทำนากัน งานทั้งบ้านเพื่อนแนนก็ต้องทำเองทั้งหมด พอดีก็ขยันกันด้วยค่ะ ไม่อยากอยู่บ้านงอมืองอเท้ากัน เพื่อนแนนก็เลยจะหอบบ่อยมาก เวลาเพื่อนแนนหอบนะแนนก็ไม่ค่อยจะรู้หรอกว่าความเหนื่อยจากโรคหัวใจมันร้ายแรงขนาดนี้ เพื่อนแนนดีมากเพราะว่า เวลาแนนมีปัญหาอะไรเขาก้จะช่วยแนนทุกเรื่อง เวลาแนนอยาากจะซื้ออะไรจะไปใหนเขาก็จะพาไป เพื่อนแนนเขาเป็นคนน่ารักมาก(สวยด้วยค่ะ) แนนชอบเขามาก เวลาแนนไม่สบายเขาก็จะมาดูแลมาอยู่เป็นเพื่อน แล้วงานบ้านบางอย่างที่แนนทำไม่สะดวกเขาก็จะมาช่วย เขามีเสื้อผ้าที่เขาไม่ไส่ เขาก็จะมาให้แนนค่ะ เพื่อนแนนเขาก็ไปหาหมอกินยาตลอดนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่รักษา อ้อลืมบอกไป ตอนที่เพื่อนแนนเขาเกิดใหม่ๆนั้น หมอที่รักษาและทำคลอดเขาอ่ะค่ะ บอกกับแม่เพื่อนแนนว่าเพื่อนแนนอยู่ไม่ถึง อายุ 20 ปี หรอกค่ะ แล้วพอเพื่อนแนนเขาอายุถึง 20 เขาก็ดีใจ บอกว่าเขาไม่ตายแล้ว 20 แล้ว ถ้าตายต้องตายไปแล้ว จนเพื่อนแนนเขาอยู่มาจนอายุ 24 ปีไปรักษา ที่กรุงเทพ โรงพยาบาลทรวงอก หมอนัดผ่าตัดหัวใจ ใส่หัวใจเทียม หมอนัดวันที่ 10 พฤษภาคม 2552 ช่วงสงกรานต์ ปี 2552 เราก็ได้ไปทำบุญกัน เพื่อนแนนบอกว่า มีโอกาศก็ทำบุญกันสะเดี๋ยวถ้าตายไปจะไม่ได้มีโอกาศทำ เขาพูดแบบนี้ แล้วเขาก็เล่าให้แนนฟังว่าหมอนัดผ่าตัดน่ะไม่ใช่ว่าจะหายนะ 50/50 อาจจะไม่ฟื้นเลยก็ได้ เพื่อนแนนบอก พอถึงวันที่ 16 ตอนกลางคืน เวลา 22.น กว่าๆ แนนยังไม่ได้นอนหลับเสียงแม่ของเพื่อนแนนตะโกนดังมาก ว่าลูกเขาหายใจลำบาก แนนก็รีบขึ้นไปเห็นเพื่อนแนนเขาหลับ แต่ว่าใครเรียกก็ไม่รู้สึกแนนร้องไห้เรียกเพื่อน ให้ตื่นสิๆ ก็ยังไม่รู้สึกตัว จนญาติๆมากันเต็มบ้าน แนนเห็นน้าขึ้นมาแนนก็เรียกน้าให้อุ้มเพื่อนแนนไปโรงพยาบาล น้าเขาก็อุ้ม แต่ยังไม่ทันจะลงบันได เพื่อนแนน ก็หายใจ เฮือกสุดท้าย ออกมาแล้วก็หมดลมหายใจค่ะ แนนร้องไห้มากพ่อแม่เขาก็ร้องไห้เสียใจมากเลยค่ะ ที่เพื่อนดีๆ คนดีๆ ต้องจากโลกนี้ไปเร็วเหลือเกิน เพื่อนแนนเสียนะคะแนนร้องไห้ อยู่หลายวัน ยิ่งคิดถึงก็ร้องไห้ค่ะ แต่แนนก็ขอให้เพื่อนแนน หลับสบายนะคะจะได้ไม่ต้องมาเจ็บป่วยแบบนี้อีกและก็ขอให้เพื่อน แนนไปเกิดใหม่โดยปราศจากโรคภัยใข้เจ็บ ด้วยค่ะ สาธุ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น